Alweer 13 maanden geleden

Het is alweer 13 maanden geleden dat we in Gambia geweest zijn. Gelukkig blijven we dankzij vrienden en kennissen goed op de hoogte van de situatie daar. En die is heel slecht. Door het weg blijven van de toeristen wordt er weinig tot niets verdiend. Er wordt honger geleden...

Regelmatig krijg ik de vraag hoe de situatie daar is betreffende de corona. Er wordt daar weinig getest dus goede cijfers heb ik niet. Maar het lijkt mee te vallen. Toevallig las ik vorige week een artikel hoe het komt dat corona daar minder hard  toe slaat. Het lijkt er op dat hun immuunsysteem toch anders in elkaar steekt dan dat van ons. Ook is de gemiddelde leeftijd daar 52 jaar, en dat is bijna 30 jaar minder als hier in Nederland. Dus dat zal allemaal van invloed zijn op de besmettingscijfers. Laten we hopen dat het zo blijft. Er wordt daar in ieder geval ook volop gevaccineerd, dus laten we hopen dat het volgende toeristenseizoen alles weer een beetje normaal wordt.

In kan uitgebreid schrijven over alle narigheid daar, maar ik wil graag een paar mooie verhalen met jullie delen.

We hebben Keven geholpen. Hij verkocht vruchtensap op het strand. Maar door het wegvallen van de toeristen viel zijn inkomen weg. Hij is koffie, thee en ontbijt gaan verkopen bij een grote taxistandplaats. We hebben hem vorig jaar maart nog geholpen met een klein shopje vanwaar hij alles verkoopt en met hem afgesproken dat hij als hij zelf het geld bij elkaar zou sparen voor elektriciteit hij van ons een koelkast zou krijgen zodat hij ook frisdrank zou kunnen verkopen en zo zijn omzet zou kunnen verhogen. En het is hem gelukt. Vorige maand kreeg ik foto’s dat de elektriciteit aangelegd was. En inmiddels heeft hij zijn koelkast.

Onze vriend van het eerste uur Carl, hebben we jaren laten studeren aan de hotelschool. Hij heeft dat heel goed gedaan en is uiteindelijk op de universiteit terecht gekomen, en hij vond een goede baan in een 5 sterren hotel. Maar ja, geen toeristen meer ,dus het hotel ging dicht. Hij kwam zelf met het idee om kippen te gaan grillen en te verkopen aan de lokale bevolking. We hebben hem het startkapitaal gegeven zodat hij hij kon starten. En ja, dit loopt gelukkig heel goed, dus er is weer brood op de plank.

Een jonge vrouw voor wie we de opleiding voor kapster, schoonheidsspecialiste, pedicure en manicure hebben betaald, mag nu zelf les geven op de school waar  ze gestudeerd heeft.

Het zijn geen grote verhalen, maar deze jonge mensen kunnen trots zijn op wat ze ondanks alle tegenslagen bereikt hebben. En op deze manier wil ik graag hulp bieden. Mensen geen vis geven maar een hengel zodat ze zelf hun vis kunnen vangen.

Het opsturen van medische en andere hulpgoederen gaat gewoon door en wordt door Samba naar de ziekenhuizen en families gebracht. Er zijn vorige week weer ruim 100 dozen met spullen richting Gambia gegaan, en nu maar hopen dat we zelf ook weer snel die kant op kunnen.

Graag wil ik iedereen bedanken voor alle hulp, belangstelling en donaties. Warme groet…..

Maja Verhoeven