Na 15 maanden niet in Gambia te zijn geweest kon het in juni weer even. Een bezoek van 3 weken om met eigen ogen te zien hoe het allemaal ging. Fijn om weer heel veel lieve vrienden en bekenden te zien.
Allereerst mijn inmiddels “grote” gehandicapte vriend Assan. Hij mocht 6 jaar in het Hart House verblijven, dankzij een sponsor in Nederland. Maar hij moest daar weg omdat hij te oud werd. De laatste keer dat ik in Gambia was hebben we hard gezocht om een oplossing voor hem te vinden. Ik was bang als er geen opvang geregeld zou worden, zijn moeder hem aan de straat zou zetten om te bedelen. Toen lukte dat niet, maar vorig jaar november kon hij terecht op een daycare van de stichting Gambia Child, een stichting hier uit de regio. Dus ik was heel erg benieuwd om te zien hoe het daar met hem ging. Een kleine daycare van in totaal 7 kinderen. Maar wat heeft hij het daar fijn. Het voelde als een gezin. Drie dagen per week wordt hij thuis opgehaald, krijgt ontbijt en rond 4 uur, na de lunch, wordt hij weer thuis gebracht. Heerlijk om de kinderen daar zo blij te zien. Voorlopig een hele zorg minder…
Op naar Keven….. Anderhalf jaar geleden hebben we hem geholpen om een klein shopje op te zetten, zodat hij in de morgen koffie, thee en ontbijt kon verkopen. Aangenaam verrast zagen we hoe hij het shopje inmiddels uitgebreid heeft tot een hele kleine supermarkt. Alles wat je in het dagelijks leven nodig hebt verkoopt hij nu. Het shopje zit bomvol met levensmiddelen. Hij verkoopt beltegoed, levensmiddelen en natuurlijk nog steeds ontbijt. Hij heeft het inmiddels zo druk dat zijn vrouw hem dagelijks bijstaat. Hoe mooi dat je met een kleine investering iemand een bestaan kan geven.
Verder naar Tanji, naar Yahaddy waar mijn kleine bevallingskliniek staat. Daar werd ik minder vrolijk van. Het hele plafond is opgegeten door termieten. Je kijkt zo tegen de golfplaten aan. Maar toch gaat Yahaddy nog steeds door met haar werk. Ook toen ik er was werd er weer weer baby geboren. Alle geboren baby’s worden keurig geregistreerd, en het lijkt erop dat het steeds drukker wordt. En nog steeds wordt zij hier niet voor betaald. Ze krijgt van mij maandelijks een zak rijst, groenten schoonmaakmiddelen. Afgesproken dat we na het regenseizoen het plafond aan gaan pakken.
Maar een week nadat ik weer terug was in Nederland kreeg ik te horen dat er een windhoos over Gambia getrokken is. Tien doden en 3500 gezinnen dakloos. Ook de kliniek is zwaar beschadigd. Vreselijk….zoveel gezinnen dakloos en dat in een tijd waar er praktisch niets verdiend wordt door de coronacrisis. Gelukkig zijn er in mijn kennissenkring geen dode of gewonden gevallen, wel veel materiele schade. Een paar gezinnen kunnen helpen om de grootste schade te verhelpen, maar mijn sponsorgeld is niet toereikend om grote investeringen te doen. En dat ook nog eens midden in het regenseizoen……
Er waren 100 dozen met hulpgoederen onderweg en ik had gehoopt dat die aan zouden komen in de periode dat ik er was, maar ze zijn uiteindelijk gearriveerd op de dag dat ik weer vertrok.
November 2019 ben ik een samenwerking aangegaan met 3Dgam. Een Gambiaanse stichting die probeert de gezondheidszorg en het onderwijs te verbeteren. Zij zijn niet gebonden aan enige politieke partij of geloof. Een stichting waar ik heel veel vertrouwen in heb. Samen met mijn mediator Samba, als ik er niet ben zorgt hij voor mijn spullen, hebben zij er voor gezorgd dat alle spullen in de ziekenhuizen en hulpposten terecht kwam. Inmiddels heel veel foto's en video's mogen ontvangen. Wat was het welkom allemaal.
In drie weken tijd was het niet mogelijk mijn sponsorkinderen te bezoeken. Een aantal van hen heb ik wel gezien en die gaan gelukkig nog allemaal naar school. De ouders zijn er gelukkig wel van doordrongen hoe belangrijk onderwijs is….
In oktober hoop ik weer voor langere tijd naar Gambia te gaan. Er is veel te doen. Op dit moment slaat de deltavariant van het coronavirus genadeloos toe. Heel veel besmettingen, veel te weinig zuurstof in de ziekenhuizen, veel doden. De windhoos, corona, geen toeristen...de toestand daar is ronduit slecht. Er wordt honger geleden, geen medische voorzieningen, de huizen die al slecht waren nog slechter door de windhoos…..
Mag ik weer een beroep op jullie doen, om een klein beetje hulp te bieden?
Alvast enorm bedankt.
Reactie schrijven